Ik zag onderstaande Nederlandse column vorige week voorbijkomen in de (top) Facebook groep Hurae shares. In deze column gaat het erover dat steeds meer ouders hun kinderen inzetten als influencers op blogs en in vlogs en dat hier toch wel wat ethische vragen bij te stellen zijn.
Dit is een steeds sterker levend topic in Nederland en ik kan dan ook volgende video’s al eens aanraden om te bekijken (oproep naar alle mamabloggers, papabloggers, influencerbureau’s, PR-bureau’s, marketeers die zich op een kinder doelgroep richten).
Zo was er eerst de documentaire “Mijn dochter de vlogger”, die eind 2019 uitkwam. Dit weekend keek ik hem samen met mijn vrouw en we waren echt triest over wat we daar zagen. De psychologische drama’s die hieruit gaan uitkomen, zie je zo voor je neus ontstaan.
Daarna heeft het gekende Youtubekanaal #BOOS dit opgepikt en zijn ze het eens undercover gaan onderzoeken en ook de nodige kritische vragen gaan stellen in de Nederlandse kamer (225k views op deze video, dus het leeft alvast wel).
Wat zeggen de regels hier eigenlijk over?
Er zijn best wel wat regeltjes die hier voorbijkomen:
1. In ons land moeten kinderen onder de 13 jaar alvast consent van hun ouders hebben rond de verwerking van hun persoonsgegevens (in Nederland is dit 16 jaar). Maar de kans dat een kind onder de 13 jaar dit gaat doen, zonder dat de ouders dit weten, lijkt me klein (hoop ik). Maar dus wel relevant als je klasgenootjes, neefjes… gaat laten opvoeren of meesleuren naar een sponsored event (en je een groot bereik hebt, dat de huiselijke kring overstijgt).
2. Rond kinderarbeid zijn er in België best wel wat regels rond arbeidsvoorwaarden kinderarbeid. Voor kinderen onder de 15 jaar kan je inderdaad een individuele uitzondering aanvragen voor medewerking als acteur, in reclamespots of figurant in modeshows (1 maand vooraf!).
Dus zeker bij Youtube kanalen waar het kind de hoofdpersoon is, zit je hier toch wel tegen deze wetgeving en moet je dus een uitzondering gaan aanvragen voor dit werk (ook al zijn het je eigen kinderen!).
3. Voor jongeren boven 15 jaar zit je in de wetgeving rond jobstudenten en dan kan ik mijn vorige blogpost aanraden rond payrolling.
4. In 2007 is er een gedragscode voor kinderreclame aangenomen in Vlaanderen. Ik kan er amper nog iets van terugvinden (al helemaal niet bij het JEP), maar hier kan je de regels nog terugvinden.
Wat minderjarigen betreft, bevatten de mediadecreten vandaag echter enkel verbodsbepalingen op reclame die profiteert van de onervarenheid van minderjarigen, op reclame die hen ertoe aanzet hun ouders of anderen te overreden tot de aankoop van producten of diensten en op reclame die misbruik maakt van het vertrouwen dat minderjarigen hebben in ouders, leerkrachten of anderen.
…
De aanvullende gedragscode stelt onder meer dat reclame die gericht is op kinderen (tot 12 jaar) en jongeren (tot 16 jaar) voor hen duidelijk als dusdanig herkenbaar moet zijn.
…
Reclame moet de mogelijkheden en eigenschappen van een product correct voorstellen, zodat kinderen niet misleid worden. Belangrijk is ook dat kinderen niet het gevoel mogen krijgen dat het bezit van een product hen een bepaald voordeel biedt ten opzichte van andere kinderen. Of dat ze door het niet te bezitten, minderwaardig of onpopulair zijn.
5. YouTube (Google) is vorig jaar ook (eindelijk) in actie geschoten op zijn platform. Om te voldoen aan de Amerikaanse COPPA act (Children’s Online Privacy Protection Act) worden er geen gepersonaliseerde ads meer getoond op video’s gericht naar kinderen (onder de 13 jaar). Dit zorgde trouwens voor een daling van de inkomsten op die video’s.
Hoe ga ik hier zelf mee om?
Hier ben ik altijd streng geweest voor mezelf. Deze blog is GEEN papablog en ik wijs dan ook alles af, waar ik mijn kinderen moet gaan inschakelen.
Ik wil niet dat mijn kinderen zomaar gratis speelgoed als vanzelfsprekend gaan zien. Daarnaast wil ik ze niet gaan meesleuren naar ergens, enkel en alleen maar voor een commercieel voordeel (of factuur).
Iedereen mag zelf zijn grens daarin zoeken, maar soms rollen mijn ogen toch wat rondjes als ik zaken zie voorbijkomen, waarbij kinderen worden gebruikt om gratis spullen binnen te hengelen.
Ik heb nog altijd veel respect voor hoe vlogger Casey Neistat zijn 2 jongste minderjarige kinderen uit zijn online content blijft houden (als ze al eens verschijnen in een vlog is het onherkenbaar). Zijn meerderjarige zoon heeft zelf aangegeven minder te verschijnen. 👏
Update: De morgen heeft er onlangs zich ook eens in vast gebeten. Voor onze Belgische sociale inspectie draait het dus over een onregelmatig of regelmatige samenwerking.
https://twitter.com/Frenetiek/status/1237290702951911425
